Öptüm Seni Yaralı Parmaklarından

Ben bir kelime bir çınar
kapkara günahlar ördüm..
bu eller benim ellerim
benim ellerim kirlendi ellerinde
kan kusarım geceye nehir nehir
akar volkanlar bu çatlak ovalarımıza
Ezidili anaların yüreği yangııın yeri..
bu kaçıncı
bu kaçıncı atlayışım o uçurumdan
ölmedim
neden ölmedim!

Öptüm seni
öptüm seni yaralı parmaklarından
ölü bir serçeydi öptüğüm..
yaralanmış dallarıma oturttum seni
dinlen dedim, sarıl
eksildim biraz
üşüyorum da üstelik.
ölmedim
nasıl ölmedim!

açtım umut dolu gözlerimi
bir aralıktı
aralıktı kapılarım ardına kadar
ışığın yeterdi aydınlatmaya
bu karanlık memleketime
memleketim.

öptüm seni
öptüm seni yaralı parmaklarından
ben yarıdan fazla günahkarım biliyorum.
bulut bulut gökyüzünde aradım
yağmayan yağmuru
kavruk bir çöl idim
kurak bir mevsim
oysa gözleri yaşlı
memleketim.
ölmedim
niçin ölmedim!

ölüm tanrısı sustuğunda
bütün şiirlerde sustu
içimdeki çocuk sustu
ben sustum.
üşüyordum
uyandım bir fahişenin koynunda
geceleyin hiç bilmediğim karanlıkta..
yarıdan fazla karanlık bu insanlar
bu yer bu deniz
bu sen.