Öptüm Güzel Gözlerden, Kendinle Kal Baş ...

Sen çekip de gitmedin, yalnız bıraktım seni,
Koklamak istiyorum bahçende yasemini,
Özledim, -bir gün oldu- dudağından buseni;
_____Öptüm güzel gözlerden, kendinle kal baş başa,
_____Ben alıştım yaşamda yalnızlıkla savaşa.

Baktım mahzun bakışla kırk yılın ardı sıra,
Canımdan içreymişsin sevdiğim bahtı kara,
Sensizlikte biliyor değerini fukara;
_____Can içre cananımsın, benim idam fermanım
_____Senin dilinden olsun, yeşil gözlü sultanım.

Bir saksı tutuşturdu kader bu ellerime
O sendin, bahçe oldun açılan güllerime,
Karşı duramaz oldum sevdanın yellerine;
_____Günah çıkarmak mıdır yazdığım dizgilerim?
_____Sensiz kırık tellerim, seninle ezgilerim.

Bak sen yoksun bu akşam, geceler karanlıkta,
Ne zormuş sensiz olmak hani şu son solukta,
Mehtap yok, yıldızlar yok, sen yoksun ortalıkta;
_____Sesin çınlar kulakta, nerdesin gönül perim?
_____Sal şu şen kahkahanı eğlenme, tez gel derim.

Yüzlerce gül kokladım kokun güllerde yoktu,
Ağzından kokladığım miski amber soluktu,
Aktı sevdan kalbime sanki oluk oluktu;
_____Bir gece oldu lâkin gözlerim kaldı yolda,
_____Yüreğim huzur bulsun, kavuşsun çabuk ol da.

Biz, lale devrindeniz ey benim lalezarım,
Kırk yıl mı oldu nedir, bak hep sana yazarım,
Benimle olduğunda kalmıyor hiç efkârım;
_____Kırk yıl daha seninle var olsam bu yaşamda,
_____Razıyım kucağında ölmeye er akşamda.

03.Nisan.2010 18.35