Öptüm Gözlerinden Şiiri - Esma Özdemir

Senin için uyandım bu sabah
Gelirsin diye giyindim, süslendim
Saçımı taradım, dişimi fırçaladım
Sofrayı kurdum, donattım
Çayı demledim, erkenden.
Hatta, sabahın altısında ilk kez
Ruj sürdüm dudağıma.

Aynaya baktım, canım;
Baktım, seni düşündükçe
Onaltı yaşındaydım
Lise çağındaydım
Koyu kestaneydi henüz
Bir tel bile ağarmamıştı saçlarım.
Gözlerim ışıl ışıldı
Yüreğimde pırlantalar...
Mücevherler vardı
Kervan yüküyle gönlümde,
Haramilerin taşıyamıyacağı!
Gözler sürmeliydi
Gözler baygındı
Buğulu hayallerim vardı
Gün görmedik...

Sana uyandı Canım
Bu sabah düşlerim
Düşlerim ki, senin kadar gerçek
Senin kadar aşk!
Düşlerim, kovan peteği, bal rengi!
Düşlerim, gözlerin kadar
İçimi ısıtan!
Düşlerim, içimi yakan
Sımsıcak düşlerim
Uydurma değil!

Seni düşündüm bu sabah
Hasretim kuruttu gözlerimi
Ağlayamadım
Bağışla canım!

Bak işte sevgilim, ruj sürdüm
Kan kırmızı, gül rengi dudağıma!
Bir gülüş aldım önce yanağından
Bir yudum çayından, bardağına..
Bir yudum iz bıraktım dudaklarına
Kalbimden!
Akıttım, dilinden acı, bal rengi
Döktüm, sapsarı hasretimi.
Bir öpücük payı, dudaklarımın arasından
Bir özlem payı bıraktım Canım
Senin için...
Bir yudum içtim, bilmeden
Öptüm gözlerinden!