Yeşerdim, filizlendim ellerinde
Kocaman yerim vardı yüreğinde
Maziyi görürdüm hep gözlerinde
Bastığın yerleri öptüm be annem
Çektin çilesini, gamını ömrün,
Bir gün gülemedi o tatlı yüzün,
İncitmez kimseyi pamuktur gönlün
Nur kokan ellerin öptüm be annem.
Askerde mektubun alıp ağladım.
Özlemle içimi her gün dağladım.
Ölüm haberinle kara bağladım.
Mezar taşlarını öptüm be annem.
Sensiz yaşamanın hiçbir tadı yok,
Huzurun, sevginin artık adı yok,
Bu dünyada gönlümün muradı yok,
Kokladım resmini öptüm be annem.
(Şubat 2007)
Davut Ziya ÜzelKayıt Tarihi : 23.3.2007 16:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!