Öptüm Şiiri - Yusuf Miskini

Bir gün ansızın eve geldin,
Üzgündün,
Dudakların solgundu,
Öptüm yeşerdi.
Yanaklarından sonra boynunu öptüm,
Utandın,
Öptükçe seni bir orman oldun,
Yine öptüm yine öptüm.

Ben ateştim sen orman,
Ne sen kaçabildin benden, ne ben senden,

Öptüm, mavi bir yağmur oldun,
Çıktın gittin İstanbul'a Ankara'ya yağdın.

"Aşkımız buraya kadarmıydı" dedin.
"Aşk yok" dedim.
Hüzün var artık.

Bir gün ansızın eve geldin,
Üzgündün,
Dudakların solgundu,
Öptüm yeşerdi.
Bir orman oldun,
Öptüm mavi bir yağmur oldun.
Bana yağmadın...