Öpseydim kıvrandığın yerden..

Bir kadın düşün; sabahın altısında sesi ağlıyor..
Miraca yükseleceğim bir kadın..
Duymak istediğim tek ses, topuk sesleridir..

Kim zamanı okşayabilmiş ki; Bir gün bir şeye inanmak istedim ve sana inandım..
Kendimi özlemişim, bir kadının hissiyatını hissetmeyi,
Bir kadının saçlarını, annemin saçları gibi koklamayı özlemişim..
Her gece intihar edip, sabaha doğru yeniden doğuyorum..
İki bilet, iki koltuk ve bir pencere..
Huzursuzsundur, bir ıslık düşer kadının dudaklarından; ağlamaklı..

Bu gece bir kadının kasıklarında ölürüm, gün ağardığı vakit beni doğururken..
Hafif sigarasini sarar bedenimde, ağlamaklı sesi bir nebze huzura gebe..
Millet hayret eder, Alsancak ağlarken..
Gece kadar uzun soluklu bir edebiyat hikayesi bu..

Öpseydim kıvrandığın yerden..