dayanmıyor bu yürek
birinin dayanılmazlığına; mendil ıslaklığına, avuç kapamasına
ucu yakılan mektupların zehir zemberek sözlerine
dayanmıyor
istiyor da metin olmayı; yıkılıp kalıyor çökük duvar haliyle
mermiden kaçan kuş kanadı çırpınışıyla
takılıp kalıyor uçurtma tellerine
bir çocuk avazı bağırtısında
şimdi bu yürek anlamsızca
dövüp duruyor dizlerini
kapama kulaklarını hayat
sağır edeceğim seni; bunu sen istedin zira...
hani büyük aşkmış ya eskiden
bir ucu çöllerde başlayan, diğer yanı çirkin leyla
aşıkları imrendiren; meğer oposru kadınmış ya
ondandır benzeri aşklar ihanet kokar
üçüncü köşede ihanete uğramış bihaber
sonsuza havale edilesi türden mahkeme...
Cengiz Alçayır
22 Temmuz 2009
Kayıt Tarihi : 22.7.2009 22:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!