Öpmeye doyamadığım Şiiri - İbrahim İmer

Ve göz göre göre teslim oluyorum
Sensizliğe…..

Ağır gelen yalnızlık değil
Senin yokluğun

Yoksun diye
Adını anmaya korkuyorum
Canım,
Birtanem
Öpmeye doyamadığım.

Hani zaman her şeyin ilacıdır,
Her derde bir deva var derler ya.
Bir tek yokluğuna derman
Bulamadı Lokman Hekim.

Oysa koklamaya bile doyamamıştım seni
Şimdi
Yokluğuna teslim oluyorum
Gülüm,
Güzelim,
Öpmeye doyamadığım,

Her yeni sevda
Bir eskisini unutturur derler
Ve bitmeyen bir kabustur ya
Sensizlik.
Seni bana hangi sevda unutturabilir ki?
Hangi kabus yokluğun kadar ağır olabilir ki?
Seni özlüyorum.
Aşkım,
Öpmeye doyamadığım,

Sonbahar yağmurları
Yağmaya başladığı zaman
Yine bir yağmurlu Cuma günü
Öptüm ilk defa seni
Koklamaya doyamadığım
Canım,
Kızım,
Zeynep’im,
Öpmeye doyamadığım,

Cebeci, 26/10/2004