el verdik, tokalaştık
iki dost gibi
“merhaba” dedim
gülümsedim
“merhaba” dedin sen de
gülümsedin
saçını sevdim
kokladım
yanağını sevdim
okşadım
çocuksun gibi
sustun, gülümsedin
öptüm dudaklarından
sevgiliyiz gibi
yüzün düştü o zaman
gözlerin nemlendi
üzüldün
hüzünlendin
say ki elini tutmadım
say ki sevmedim
okşamadım
öpmedim bile
öyle say
ama deme
“öptün de gittin,
bir daha dönmedin”
bir sabahın seherinde
karşılaşırsak gene
“daha erken” deme
“günaydın” de
gün gündüzse eğer
istersen el verme
ama “merhaba” de
güneş gitmişse ufkun ötesine
“artık çok geç” deme
“iyi geceler” de ve gülümse
bir daha öptürme istersen
öpmem de
ama küsme
dudağın düşmesin
gözlerin nemlenmesin
üzülme
hüzünlenme
el salla gene eskisi gibi
el altından
kimselerin göremediği şekilde
//O bana yeter…//
LaTekmen/Ekim/2014-Lüleburgaz
Tevfik TekmenKayıt Tarihi : 23.2.2015 09:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tevfik Tekmen](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/02/23/opmesemiydim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!