ŞİİR, SEVGİLİM; SEVGİLİM, ÖTEKİ BEN...
Çocuk;
Bana amca deme lütfen, öpme kirli ellerimi
Talihsizliğim bulaşmasın masum dudaklarına
Ah ben de çocuk olabilseydim senin gibi
Ellerinden öperim dua edersen yarınıma…
başını dizlerinin arasına alma çocuk!
Yüceden mi geldin sen seher yeli
Daha dostum eller ile gezer mi?
Solmuş derler gül benzinin iziği,
Daha dostum eskisinden güzel mi?
O ne dedi, sen ne dedin varıncak?
Devamını Oku
Daha dostum eller ile gezer mi?
Solmuş derler gül benzinin iziği,
Daha dostum eskisinden güzel mi?
O ne dedi, sen ne dedin varıncak?
Bu güzel şiirinizle çocukluğumuzun masum dünyasına döndüm. Tebrikler İbrahim bey. Selam ve saygılarımla.
Bu şiir kaleminden çıkabiliyorsa arkadaşım içinizdeki çocuk canlılığını yitirmemiş demektir.
Kutlarım. Sizde bu engin yürek varken zamanında yaşayamadığınız çocukluğunuzu şimdi de yaşayabilecek bir ortam yaratabileceksiniz.
Gönlünüze sağlık
olmadımki saygılarımla
Pek Değerli Öğretmenim. Ben, ortak yanımızın şiir olduğunu biliyordum ama işin içine çoçuklar çok farklı bir şekilde girdi. Yani ikinci bir ortak yanımızın çoçuklar olduğuna kanaat getirdim. İnanın ayrı bir mutluluk duyuyorum.Sizin gibi çok değerli bir kişiye dostum diyebildiğim için bahtiyarım. Şunu rahatlıkla söyleyebilirim ki;
Keşke Çocuk Kalsaydım
Doğduğum köyde geçti çocukluğum,
Müsavi olmasa da, şehir çocuklarının yaşantılarına yaşantım.
Ben şehir çocukluğunu rüyamda yaşadım.
Bağcıklı ayakkabılarım olmadı, hiç uçurtma yapmadı babam bana,
Emanet uçurtma uçurttum, rüzgarlı havalarda.
Ödüm kopardı, ya elimden kaçarsa diye emanet uçurtmam,
Uzun olsun diye uçurtmamın ipi,
İpin ucunu kemerime bağlardım.
Şehir çocuğu olurdum hayallerimde,
Uçurtmam renklenirdi gözümde,
Ve uçurtmam,
Herkesinkinden daha yüksekte.
Çocuklar tutmak isterdi ellerimden,
Koşardım, ardıma takılan çocuklardan kurtulmak için
Düşerdim,
Uyanırdım birden, şehir çocuğu hayallerimden.
Şimdi
Şehirdeyim.
Ne çocukluğumdaki şehir çocukları var,
Ne de rengarenk uçurtmalar ellerinde,
Kim bilir!
Kaç ipi kopmuş uçurtma uçar,
Şimdi onların hayallerindeki köylerde.
Keşke
Onlar gibi bende o köyleri hayal edip bulsaydım,
Hiç büyümeseydim,
Emanet uçurtmamla rüzgarlı havalarda ben hep köy çocuğu kalsaydım...
Yüksel Erentürk YILMAZ
Birecik – 1999
Sevgili dost yorumdan sonra fark ettim şairlerin
yorumları hakkındaki yazıyı size çok teşekkür
ediyorum bu konuya değindiğiniz için şiirden
anlamayan yorum yapmasın sayfasında üç beş
şiiri olan ne olduğuda anlaşılamayanlar yazbiliyor
şiirlerini at çöpe diye şaire insana emeğe saygı yok
tanımadığı insana bunu yapan tanıdığına ne yapar
acaba diye düşünüyorum yada seni istemiyenin peşinden hala niye aşk şiirleri yazıyorsun sanki
bunları hep ben yaşamışım gibi vs
Sevgi ve saygılarımla TAM PUAN
Zerrin TAYFUR
Sevgili İbrahim Eroğlu şiiriniz muhteşem olmuş
bizide çocukluğumuza götürüp getirdin geriye
dönüş yok tekrar çocukluğumuzu yaşama şansımız yok hep bir şeyler eksik hayatımızda
bence o çocuğa talihsizliğiniz değil ışığınız
güneşiniz güzel duygularınız bulaşır.
Tebrikler Zerrin TAYFUR
bundan sonra kendiniz için var olmalısınız geç değil hiçbir zaman anını yaşamalısın doya doya yü-reğine sağlık şair
değerli dost ibrahim abi. sizi ve değerli şiiriniz en içten duygularımla kutlar tekrar siz ve siirlerinizle karşılaştığıma çok sevindiğimi bilmenizi isterim.inanın çok özlemiştim.yöreğiniz mutlu keleminiz daim olsun.sevgi ve saygılar
MASUMİYET DÜNYASIDIR ONLARIN DÜNYASI...SAYFALARI KİRLENMEMİŞTİR...Kİ ONLARIN SÜTÜ CEFAKAR ANNELERİN YÜREKLERİNDEN İNMİŞTİR....GÜZEL DİZELERİNİZE YÜREKTEN KATILIYORUM...TEBRİKLER...VELİ SAVAŞ
Çocuk olmayı isterim zaman zaman
özellikle bayramlarda.
Büyüdük kirlendik, kirlettik duygularımızı.
Kutlarım.
Bu şiir ile ilgili 108 tane yorum bulunmakta