Öpme Kirli Ellerimi, Talihsizliğim Bulaş ...

Oyunlarımızı hep böldüler
Rüyalarımıza hep güldüler
O ayıp bu ayıp
Ne sen bisiklet sürerken gülebildin
Ne ben düşlerimi özgürce anlatabildim
Senin bisikletin; benim düşlerim paramparça
Çocuk olmayı unuttum


Özgür olmalı insan düşlerinde...
Hayallere sınır konmamalı... Ama ne yazık ne hayallerimizde ne düşlerimizde özgürüz... Düşünceler sınırlanırken düşlerde sınırlanıyor...

harika bir şiir ibrahim bey... Kutluyorum...

Düşlerin dışa vurumu ve özlemler.Güzel çalışma teşekkürler.

İçinde sakadığın ve hiç olamadığın çocuğu artık çıkarmanın zamanı bence... Kutlarım... Sevgiler,... Unuttuğun bir arkadaşın,... Neriman Zevkliler

Hiçbir çocuğun gözlerine bakamıyorum
Gidemiyorum oyun parklarına
Bir çocuk nasıl mutlu olur bilmiyorum
Hiç çocuk olmadım ki..

O imkansızlıklar... Lanet olası... Ne çocukluğumuzu ne de gençliğimizi yaşatabildi... Ekmek parası peşinde koşturmaktan... Eski günleri anımsattırdınız... Duygulandım... Yazan yüreği kutlarım üstadım... Saygılarımla...

Doğru kendi çocuklarımız bile talihsizliklerimizden uzak olsun inşallah.Tebrikler.

belli kesimlerde doğup büyüyenler çocuk olmadan büyürle hep. onları bekleyen bir iş vardır her an.bende onlardan biri olarak büyüdüm.tebrikler erol bey.selam ve dua ile.

Abi Tekrar Yorum yazma isteğim Kabardi...


( Kusura Bakma )...


Çocukluğa Dair Bir Özlem Benimkisi....



Yaşayanlar çok iyi Bilir. Tabiki: Çocukluğunu Acılar'la yoğuran insanlar.Hani hiç oynayamamışsınız'dır bi yerlere hapsolmuştur o çocuksu yüreğiniz. Çıkartmak istersiniz, biri tekmeler!



Dur orda!



Der/ler!



Ve Pusarsınız! Gömülürsünüz adeta ve başınız yukari bakamaz Asla!



Uykunuz'da dövülürsünüz, adeta Kabuslarınız sizin için bir mahkumiyet belgesidir. Artık onlar sizin vazgeçilmezleriniz olmuştur. En Sadık Dostlarınız Bile , size Korkularınız Kadar Yakın Değildir! Zaten hiç mutlu olmamışsınız dır hayatta ve birileri gelip Tebessümlerinizi Elinizden almış Veya Çalmiştir. Yerine bencilce bıraktıkları ise hep Korku ve Hüzündür. Bu oluşum sizi öyle etkilemiştirki; Hiç büyümek istememiş, hep çocukluğunuza Özlem duymuşssunuzdur. Diğer yandan çocukluğunuza duyduğunuz özlem kadar nefretide içinizde barındırmışsınızdır.Artık hiç Mutlu değilsinizdir.Geçmişi Biraz olsun kurcalamak istemezsiniz.Çünki: BÜYÜMÜŞSÜNÜZDÜR...
Korkularınızı yenmiş, Toplumunda bir , birey olduğunuzu ve yerinizi kimseye kaptırmayacağizi ispatlamışsınızdır.Herşeye rağmen o yaşanası çocukluğunuz aklınızdan hiç çıkmamıştır & korkularınız’da sizinle BÜYÜMÜŞTÜR.. Korkularınız sizi hem paronoyaklığa hemde panik atağa sürükler, Sizse, Direnirsiniz... Geçen zaman zarfında Acılarınız'la Güreşirsiniz Kimi zaman tuş edersiniz, YENER ,kimi zaman tuş olur YENİLİRSİNİZ.O korkular hep sizinledir ve en sadık dostunuzdur sizin!!!. '' Öyleki ölene dek! ''



Derken bakarsınız'ki ya genç yağız bir Delikanlı olmuşssunuz, Ya Ceylan'ı andıran bir Kız... İçinizde'ki korkularınızı artık KİN - e dönüştürmeye başlarsınız.Artık bir şeylerin kurguları başlamıştır içinizde. Ve intikam almak istersiniz hayattan! Hatta, hayatı size zehir edenlerden.Bir destan,bir kitap yazmak istersiniz....

Kitabın adı: Zalim'lerin sonu işde böyle olur!



ve susarsınız taki onlar konuşana kadar...


Sıra size geldiğin'de ise: Kalkarsınız ve içinizdeki Korkuları Öldürürsünüz.. Ve Vicdanınız'la baş başasınız'dır vede yapa yanlız küçücük bir odada YILLARCA MAHKUM!.....





Siz: Çocuklarınızın , Çocukluğunu Öldürmeyin ! Bir Gün Onlar Sizi Yaşatacaklardir Yaşlandiğiniz'da İtip Kakmak , Dışlamak Yerine ....



KoZa

Yüreğinizdeki çocuğun daima ellerinizden tutması dileği ile güzel bir şiir tam puan kutlarım

Müthhiş bir kurgu..kutlarım.

ben hiç çocuk olmadım ki...

yüreğinizin tınılarını duymak güzel ama şiir çok hüzünlü olmuş..tebrikler...