Öpme Kirli Ellerimi, Talihsizliğim Bulaş ...

Çocuk;
Bana amca deme lütfen, öpme kirli ellerimi
Talihsizliğim bulaşmasın masum dudaklarına
Ah ben de çocuk olabilseydim senin gibi
Ellerinden öperim dua edersen yarınıma…
Böyle içten dizeleri yazan öğretmenimin elleri kirli olamaz bir kere..Ve talihsizlikler hep yaşantımızda var oldular..Talihsizlikleri yenmek,çaba gerektirir.Aykırılık gerektirir..Bir öğretmen de olumsuzlukları değiştirmek için yola koyulmalıdır değerli şair..
Oyunlarımızı hep böldüler
Rüyalarımıza hep güldüler
O ayıp bu ayıp
Ne sen bisiklet sürerken gülebildin
Ne ben düşlerimi özgürce anlatabildim
Senin bisikletin; benim düşlerim paramparça
Çocuk olmayı unuttum ..
Gücümüz redddettilerimiz kadardır.Çok haklı dizeler.Ama çocukluğumuzu asla kimse için vermemeliyiz.Bizi yaşatan enerjidir çocuk yanımız..
Hiçbir çocuğun gözlerine bakamıyorum
Gidemiyorum oyun parklarına
Bir çocuk nasıl mutlu olur bilmiyorum
Hiç çocuk olmadım ki..

Çocuklar hep yüreğinin götürdüğü yere gitmek isterler ve giderlerde...Yüreğinin götürdüğü yere gittiğinde çocukluğunuzu bulacaksınız bence..Şiir gerçekten güzeldi..Önemli mesajları vardı.Kutluyorum şairi.tam puanla..

İbrahim Bey, bisiklet özleminizi içeren çocukluk döneminizi ne de güzel dillendirmişsiniz.İlk işiniz çocuğunuza bir bisiklet almak olsun. Öğrencilerinizden bisikleti olanlar vardır. Bir yarış düzenleyin.Ayıp, yüz kızartıcı suç işlenirse olur. Değilse ayıp geri kalmış toplumlarda, YENİLİKLERE, KOLAYLIKLARA, FARKLILIKLARA KARŞI OLMAKTIR. Öğretmenler de buna karşı olmalıdır zaten. Siz başarırsınız öğretmenim. Haydi kolay gele. Mutlu bayramlar, esenlikler.

Ne sen bisiklet sürerken gülebildin
Ne ben düşlerimi özgürce anlatabildim
Senin bisikletin; benim düşlerim paramparça
Çocuk olmayı unuttum...


işte bir çocuk ağlıyor ..büyüselerde içlerindeki o çocuk hep ağlayacak...düşecek belki dizide kanayacak..ve yinede kalkacak bilecek az sonra geçecek çünkü...taki bir daha düşüp acıyana kadar bir yerleriii...:)
zaman zamanda hayıflanarak keşkeyide belkiyide unutacak şiirlerde bırakarak...iyiki diyecek gülecek evrene...
bir yerlerini kanatmadan büyüyen bir çocuk gördünüzmü?....vede hala masum kalabileni talihsizliğinde,büyüdüğünde bile....

sevgi ve sagılar....güzell..

İçimizdeki çocuklara açtırmadılarki gözünü, yaşamın anlamını kavrayabilmiş olalım dost yürek. Çok duyarlı ve anlamlı dizelerdi, kutlarım. Sevgilerimle esen kalın!(10on)

İnancımı yitiriyorum her an biraz daha neden böyle oldu bu dünya... Hepsi sahte...Duygular yitik... Herşey bir kaç kuruşa...

Yüreğine Sağlık
Saygılarımla

Evet sevgili şiir dostum bizim zamanlarımız da her şey ayıptı, ayıplarla büyüdük, kimbilir belki şimdiye bakarak daha iyiydi bizim zamanlarımız, yine de yaşanmamışlıklar olunca... şiirinizle değinmişsiniz, güzel de geldi bana ,tebrik ederim efendim puanımla. Saygılar

içinizdeki çocuk hiç büyümesin şairim yol göstersin yüreğinize harika bir anlatım.kutluyorum sizi başarılarınız daim olsun...

Sayın Eroğlu,
bu şiir her büyüğün dili olmuş. Ama bu büyükler yine dizeleri yazdıran. her hak onlarda.. yaratan onlar, yoran onlar, yargılayan onlar... ne hakim gerek ne yargıç. Kutluyorum anlamlı şiiri.. Sevgi ve saygımla