Öpme Kirli Ellerimi, Talihsizliğim Bulaş ...

Sayın Eroğlu,

Umutlar yarınlar için, siz gönlünüzden ve yüreğinizden onu bırakmadığınız sürece umutlar gerçekleşir. Umudunuz sizinle olsun.

Saygılarımla

Mehmet Aydemir

Şiirin başlığı kocaman bir şiir değil , kocaman ve belki yaşandığı varsayılan ama hiç yaşanmamış bir hayatın özeti...

Çocuk olmaklar unutulunca, kalıplar içi boş balonlar gibi şiştikçe şişiyor ama içi boş balonlar gibi sadece ...

Yüreğine , kalemine sağlık sevgili İbrahim Eroğlu..
Çok güçlü dizeler ve çok sağlam ve anlamlı bir çalışma...
Kutluyorum, saygı ile.

Hiçbir çocuğun gözlerine bakamıyorum
Gidemiyorum oyun parklarına
Bir çocuk nasıl mutlu olur bilmiyorum
Hiç çocuk olmadım ki..

Her büyüğün yüreğinde yaşamışta olsa vardır cocukluğu,
bu kadar duyarlı bir yürek mutlu etmesini bilir şairim
Yüreğine ve kalemine sağlık
saygılar

tebrikler yüregine saglık kalemin daim olsun saygıalrımla yıldırım şimşek

Çocuklugunu yaşamamış yetişkinin içinde kalan ukdeleri en güzel bir şekılde dıle getırmışssınız kutluyorum selam ve saygılarımı sunuyorum

selami

Çocuk;
Bana amca deme lütfen, öpme kirli ellerimi
Talihsizliğim bulaşmasın masum dudaklarına
Ah ben de çocuk olabilseydim senin gibi
Ellerinden öperim dua edersen yarınıma…

Sevdam;
Bir çocuğun bisiklete açlığı
Gözler ıslanmadan nasıl ışık bulur
Sen göz ben de gözyaşı
İkimiz de bisiklete susayan çocuklarız

Oyunlarımızı hep böldüler
Rüyalarımıza hep güldüler
O ayıp bu ayıp
Ne sen bisiklet sürerken gülebildin
Ne ben düşlerimi özgürce anlatabildim
Senin bisikletin; benim düşlerim paramparça
Çocuk olmayı unuttum

Hiçbir çocuğun gözlerine bakamıyorum
Gidemiyorum oyun parklarına
Bir çocuk nasıl mutlu olur bilmiyorum
Hiç çocuk olmadım ki..

GERÇEKTEN GÜNE BÖYLE BİR ŞİİRLE BAŞLAMAK GÜZELDİ TAM PUANIMLA GÖNÜLDEN KUTLARIM...

Oyunlarımızı hep böldüler
Rüyalarımıza hep güldüler
O ayıp bu ayıp
Ne sen bisiklet sürerken gülebildin
Ne ben düşlerimi özgürce anlatabildim
Senin bisikletin; benim düşlerim paramparça
Çocuk olmayı unuttum

Hiçbir çocuğun gözlerine bakamıyorum
Gidemiyorum oyun parklarına
Bir çocuk nasıl mutlu olur bilmiyorum
Hiç çocuk olmadım ki..


Kanayan toplumsal yaramızın gerçek nedenine inebilen, anlam dolu başarılı dizeler. Çocuk ve ona verdiğimiz değer, onu yaşama hazırlama biçimimiz.. yasaklar.. korkular.. tehditler.. Daha doğrusu çocuğun ne olduğunu anladığımız halde,
kolay kolay vazgeçemediğimiz aslı ve astarı
olmayan eğitim şeklimizin ( ailede eğiti)
entipüften temelsiz dayanaklarıyla tökezleyip duruşumuz...

Çok mantıklı, yaşamsal değeri olan çalışmanızı tam puan vererek kutluyorum....

işte şiir bu demek. kıyısız bir denizi çalkalamak sabaha karşı bir çocuğun gözlerinde.

Şiiri okuyunca başka acılar hikayesinde başka acılar buldum... sevebiliyorsanız çocukluğunuzu bulun ipucundan...

tebriklerimle...


saygımla...

Yaşanamayan çocukluğun sevinçlerini gözlerine gizlemişti adam birgün onları doğuracağı günü bekleyerek. Yüreğinde misketleri, cebinde kırmızı bisikleti ile yürüyordu sevgiye...

Tebrikler şair yüreğe...