Çocuk;
Bana amca deme lütfen, öpme kirli ellerimi
Talihsizliğim bulaşmasın masum dudaklarına
Ah ben de çocuk olabilseydim senin gibi
Ellerinden öperim dua edersen yarınıma…
başını dizlerinin arasına alma çocuk!
büzülmüş dudakların öldürür beni
bir anlasan çaresizliğimi
yaralıyım ben,kan bulaşır günahsız saçlarına
saçlarını okşayamam ki...
Sevdam;
Bir çocuğun bisiklete açlığı
Gözler ıslanmadan nasıl ışık bulur
Sen göz ben de gözyaşı
İkimiz de bisiklete susayan çocuklarız
Oyunlarımızı hep böldüler
Rüyalarımıza hep güldüler
O ayıp bu ayıp
Ne sen bisiklet sürerken gülebildin
Ne ben düşlerimi özgürce anlatabildim
Senin bisikletin; benim düşlerim paramparça
Çocuk olmayı unuttum
Hiçbir çocuğun gözlerine bakamıyorum
Gidemiyorum oyun parklarına
Bir çocuk nasıl mutlu olur bilmiyorum
Hiç çocuk olmadım ki..
8 ağustos 2007-Ankara
İbrahim EroğluKayıt Tarihi : 10.12.2008 01:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
SENDEN ÖNCE KİMDİM,NASIL YAŞARDIM İNAN BİLMİYORUM.. YOKTUM BELKİ DE... YANAKLARI SAMAN TOZU KAPLI BİR ÇOCUĞUN DUASINA MUHTACIM ŞİMDİ...
Hiçbir çocuğun gözlerine bakamıyorum
Gidemiyorum oyun parklarına
Bir çocuk nasıl mutlu olur bilmiyorum
Hiç çocuk olmadım ki..
8 ağustos 2007-Ankara Yureginzie saglik Sayin Eroglu sahi cocuk nasil olunur ???
Gidemiyorum oyun parklarına
Bir çocuk nasıl mutlu olur bilmiyorum
Hiç çocuk olmadım ki..
ben hiç çocuk olmadımki dizlerimin yerine daima kanayan yüreğim oldu
kutlarım dost kalemi
TÜM YORUMLAR (108)