Operasyon Şiiri - Baykal Kaanalp

Bu kadar karamsar
Olmak zorunda mıyız dedi
Çocuk,bir başka çocuğa
Parmak uçlarındaki kan
Çekilmişti yuvalarına
Umutsuzluk yoktu içinde
Pek de olumlu sayılamazdı
Beklentileri,dışarıdan

İçerisi bir dehliz
Mayın tarlası üzerinde
Yürümekte zorlanılan
Belki de keşişlerde vardı
Çocukların,varlığına
İnanmadıkları

Kurtarılmak istemeyenlerde
Vardı,askerler tarafından
Askerlerin nasıl
Kurtaracaklarını
Biliyorlardı

Ve kurtarıldılar
Vurulmamak için kendi
Sevdikleri tarafından
Elbiselerini içeride bırakarak
Çıplak vücutlarındaki
Izdırabı askerlerin
Gözyaşlarıyla sulayarak

Kimisi bir dilim ekmek
İstedi,ilk olarak
Suya dayanamayanlarsa
Zaten ölmüştü,korku dolu
Masumdular,zayıftılar
Çocuktular,çocuktular
Ve çocuk kaldılar
Sevdiklerinin kucaklarında
Arkalarında bir parçalarını
Kaybetmiş, acı topluluk
Huzura hasret,ama
İsteksiz
Kederli
Elemli

“çok üzgünüm
sadece seyirci
kaldığım için
her zaman
olduğu gibi”