Öp Çoçuksu Gözbebeklerimden

Özlemlerim işgal edince yüreğimi,
Delice bir arzuyla gelip o şehri yakmak istiyorum,
Vazgeçiyorum daha sonra;
Eğer ateşe mahkûm olursa o şehir
Bende yanarım,
Bilmekteyim yanmaların acısını
Ama senin bu acıyı bilmeni istemiyorum sevgili.
Sen yanmaları bilme,
Sensizliğimde yanmalarımı bilmediğin gibi... Bilme!
Hasret çekilmez oldukça; her gülüşüne
Özlemli türküler yakarım şehrimde
Bir damla olup şehrine düşmek isterim ay yüzlüm,
Az ama delice yağmak şehrinin kaldırımlarına…
Şah damarlarından süzülerek yüreğine akmak,
Seni sende yaşamak isterim
Hadi bir tanem tut ellerimden, çağır beni gamlı hazanına.
Yırt yokluğunun karanlık perdelerini.
Soyun çok sevdiğin siyahın matemini üzerinden,
Sana rengârenk gökkuşağını getirdim bak.
Saçlarına güller döktüğüm Ceylan gözlü sevdam,
Sen bu tende yaşadıkça, unutulur adım, sanım, varlığım…
Gel Güllerimizi solduran gurbeti silelim bir ömür.
Ne sen bana uzak ol, ne ben sana yasak.
İster toprak olayım, ister dalında yaprak.
Bırak kırsın bizi uzaklıklar, düşlerimizi ezsinler.
Elbet bir gün tersine döner hayat.
Yeter ki sar bedenimi sevginle, var ol benimle.
Seninle varım ben, sadece seninle…
Mecnun çöllerime düş,
Gözlerindeki sağanak yağmurlarınla hadi
Çölleşmiş yanlarımı can’ a çevir, köklerime mutluluk sun
Sana gelen yollardan geri çevirme beni.
Avuçlarıma biraz sevgi, damarlarıma biraz umut,
Canıma biraz canından can kat...
Gölgelerindeki hayata sığınayım…
Gece saçlarından süzülüp,
Gözlerinin hazanında konaklayayım
Gül kokulu terinde üşüyeyim Nefesinde eriyeyim
Emanet sevinçlerimi salıp,
Bayram sabahı umutlarımı kaldır hadi.
Gözlerine acı kaçmış
Çocuksu gözbebeklerimden öp.
Sonra savur beni gözlerinin Çay karası cennetine