Olağan bir yalnızlığın habercisi neydi sorardım giyotine
Nisan akşamıydı ve tüm kadınlar şehvetlerini biriktiriyor, erkeklerde alın yazılarını okşuyordu
Uslanmayan alaca karanlıktı ve ben yalnızlık biriktiriyordum
Dokunuyordum, okşuyordum…
Razıydık aşka
Acıları biriktirme ey sevgilim mavilerimi al sessizce
Aksaray’da bir hayat kadının biriken gözyaşlarını al koynuna
Gel biriktir
Seni bir ben anlarım
Uzatma erteleme hayatı, kendimizden kaçalı bedenime inen ilahi aşktan korkar oldum
Kayıt Tarihi : 26.3.2015 12:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)