Onun hikâyesi titrek sesinde,
Kırılan kalplerin her zerresinde.
O da incinirmiş, hayata küsmüş.
Canından usanmış onyedisinde
Korkudan korkmayan yürekler gibi,
Gözleri kararmış topraklar gibi.
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Devamını Oku
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.




herkesin baharını kışa çeviren birileri vardır bu şiiri yazdığım kişinin de öyleydi..
On yedisi; bize göre hayatın baharı, yeni açmaya yüz tutmuş bir çicek ,hatta tomurcuk henüz..Ona sorarsan sırtında kambur olmuş acısı...Peki kim haklı?...Neye göre ? Kime göre?...Demek ki; yaş değil önemli olan, yaşanılanlar...Ve malesef yaşatılanlar...Tebrik ederim...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta