Onun hikâyesi titrek sesinde,
Kırılan kalplerin her zerresinde.
O da incinirmiş, hayata küsmüş.
Canından usanmış onyedisinde
Korkudan korkmayan yürekler gibi,
Gözleri kararmış topraklar gibi.
Sen: Çamlı dağlardan ağaran şafak...
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...
Devamını Oku
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...




herkesin baharını kışa çeviren birileri vardır bu şiiri yazdığım kişinin de öyleydi..
On yedisi; bize göre hayatın baharı, yeni açmaya yüz tutmuş bir çicek ,hatta tomurcuk henüz..Ona sorarsan sırtında kambur olmuş acısı...Peki kim haklı?...Neye göre ? Kime göre?...Demek ki; yaş değil önemli olan, yaşanılanlar...Ve malesef yaşatılanlar...Tebrik ederim...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta