Onyedilik Dram Şiiri - Haydar Tanyeli

Bazı şeyler eskimez,eskimiyor
Yıllar geçmiyor,tek damla düşmüyor
Unutulmaz yaradır edilenler
Yaralar geçer,izi silinmiyor

Ruhun alev alıyor,haykırıyor
Karıncanın haykırışı misali
Hiçbir beşeri sesini duymuyor
Duyulmuyor yankılanan adımlar

Toz konuyor,kirleniyor eşyalar
Bastığın her adım cam parçaları
Sanki mutluluğa kefil tenhalar
Gerçek sanıyorsun tüm rüyaları

Ninni oluyor dudaklarda sözler
İstemesende dilinden düşmüyor
Kulakta çınlayan gaipten sesler
Yeter sus diyorsun,zerre susmuyor

Kalbinde yer ediyor düşünceler
Gecelerin tek saniye geçmiyor
Her halinde garip tedirginlikler
O güzelim uykuların gelmiyor

Kafanda dolanır film şeritleri
Birden ele geçiriyorlar seni
Anlamsızca kopuyorsun dünyadan
Silinmez duvarlardan yumruk izi

Zihnin kuyusunda Yusuf yatıyor
İzliyorsun kuyuya dolan seli
Hava sıcakken aniden üşütüyor
Sana küskündür,dünyanın dengesi

Seslerden kaçarken anlıyorsun
Huzurun eşsiz sesi,ezan sesi
Kağıt karalı,mürekkep lekesi
Anlaşılmıyor,gecelerin metni

Gecelerin teri hiç kurumuyor
O zaman üşütüyor seher yeli
Sanki hiç aydınlanmıyor gökyüzün
Arıyor da,bulamıyorlar seni

Bir hışım kalkmak istiyor bedenin
Boşa çaba,yok kalkmaya mecalin
Yaşlandım mı,ondan sebep diyorsun
boş yerlerde sebepler arıyorsun

sanki bağımlısısın sebeplerin
şarkılarda buluyorsun kendini
mavilerden nefret ediyorsun da
çare siyahlar sarıyor evini

Sürükleniyorsun hep boşluklara
Tutacak tek bir dal bulamıyorsun
Yıllar öncesinde kalmış takvimler
İçinde çığlıklar var,susuyorsun

Bakamıyorsun önüne arkana
Takıldığın taşlar,engeldir sana
Her geçen,basıp geçiyor yarana
Kimseye diyecek sözün kalmıyor

Önemsiz görüyorsun hep kendini
Her seferdede kocaca bir aptal
Zıplıyorsun,aşamıyorsun bendi
Batacak bak,sallanıyor sandal

Dünya dönüyormu farketmiyorsun
Bakıyorsun sebepsizce saate
Tavanı gökyüzün zannediyorsun
Gülmez yüzün,sokaklarda avare

Hakiki dost arıyorsun da,nerde?
Yoklar,dostlar diyarı enkaz altı
Sadakat diye geziniyorsunda
Devirler öncesi o gemi battı

Her ölü toprak altında yatmıyor
Kaçtığın kadar geliyor insanlar
Konuş suskun diyorlar arkandanda
Neden sustun diyede sormuyorlar

(2016)