Onyedilik Bir Islıktı Sokaklar

Çıkmaz sokaklardayım
biryanım zulalanmış beton yapılar
bir yanım gün aydınlığın da caddeler
yolcu yolun da gerek
yürüyorum bitimsiz yollarda
türküler söyleyerek
dudağıma bir ıslık takıldı
onyedilik çağımın
vurdumduymazlığın da
ıslıkladım sokakları
caddelerin de boylu boyunca
gidiyordum
yola hasret kalmış gibi
kulaklarım da patlayan
motor horultularıydı
günün aydınlık bir yanının
sessizliğini bozan
ve ben çıkmaz sokaklardayım
dilim de bu kez bir uzun hava
ağlama da şimdi
caddeler boylu boyunca
yas büründü sokaklar
sus be dilim sus
sus ki ağlamasın
gözlerim de
sus ki zulada bir yanlarım
savrulmasın
ve sus ki yürek çırpınmasın
ürkek bir serçenin
titrekliğin de suyu içelim
güneşte
günün aydınlığın da
yıkansın duygularımız
katran karası saçlar
tel tel olsun
dökülürken aşağıya
omuzlardan
çıkmaz sokaklardayım
dudaklarım da
onyedilik çağımdan kalma
ıslıkla.
11.12.2008/OLTU