17 Ağustos toprağın yarılıp
İnsanları yuttuğu kötü bir gece
Saatler usul usul gelirken bir bitişe
Masum insanların yok olduğu bir gece
Unutmak mümkünmü böyle bir geceyi
Aradan çok, çok uzun yıllar geçsede
Unutulurmu kulakları parçalayan
Gecenin karanlığını delen çığlık sesleri
Unutulurmu toprağın altına gömmek
Pırıl pırıl o masum Güneş'leri
Unutulurmu annesini arıyan
Yavrusunu kaybeden anne sesleri
Unutmak ne mümkün, Unutulmaz
Yüreğimizde hep o acı gecenin izleri
Biranda kaybettik anne, bacı, çocuk ve eşleri
Seni hiç unutmayacağız 17 Ağustos depremi
Kayıt Tarihi : 18.8.2002 18:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!