Önyargı Koyu Renkli Bir Gözlüktür

Hayata ağlayarak başlarsın kimsesiz
Sadece sen varsın
Sadece sen ağlarsın

Başkasının hissettiği acıyı hissedebilir misin?
Sana ait olmayan bir acıyı yüreğinde ateşleyebilir misin?

Ağlayarak geldiğin bu dünyaya gülerek vedâ edebilir misin?

Sen sadece nereden geldiğini bilmediğin koyu renkli bir gözlüğü takarsın gözüne

Kimse umrunda değildir
Sana göre acı çekenlerin acısı kendinedir
Başkasının olanı sadece sen isteyebilirsin
"Ben!" diye inlersin
Sende "Siz" diye bie bir şey yoktur
Sende sadece "Kendim" vardır

Sen ağlayarak geldiğin bu dünyada ağlatarak gülebileceğini mi sandın?
Sen daha doğalı kaç asır geçti?
Ölümü ne çabuk unuttun!
Sen ağlarken başkalarının sana güldüğünü mü zannettin?
Sen kimsin ki bu âleme diklenirsin!

Senin daha adın bile yoktu doğduğunda...
Tek başınaydın
Yalnızdın sen

Şimdi ne çabuk güçlendin de başkalarını hor görür oldun?
Ne kadar zaman geçti ki geçmişini unuttun?
Sen de onlar gibi koyu renkli bir gözlük buldun ve ne olduğunu bilmeden taktın

Ama bir şeyi unuttun...
O gözlüğün senden istediklerini unuttun
Tüm sevdiklerini alacağını
Yârini senden ayıracağını
Yaşadığın tüm hayatını
Geçmişte olan hatıranı
Belki de "Mutlu" olmayı

Ya da küçük bir tebessümü...

Ve kazanacağın herşeyi alacağını
Unuttun ve aldırış bile etmeden taktın o koyu renkli gözlüğü ve sadece seni kandırmasını bekledin

Vee

Şimdiyse hangi renklerin olduğunu merak ediyorsun
Ve teker teker deniyorsun...

İşte o gözlük :

Bâzen mavidir
Her yer sana gökyüzü kadar sonsuz gelir
İçin içine sığmaz, yüreğin ruhuna erişir

Bâzen sarıdır
Her yer sana güneş kadar parlak gelir
İşte o ân güneşin sıcaklığını hissedersin yüreğinde

Bâzen de beyazdır
Her yer sana anlamsız gelir
Nereye baksan aynıdır
Kendi içinde kaybolursun

Ama bâzen de simsiyahtır
Her yer sana öldüğün gün gibi gelir

Ne bir ses duyulur
Ne de bir nefes çekilir
Her yer kapkaranlık olur

Gördüğün tek şey mezardır
Ve mezar taşına senin adın yazılır...
Ve daha da şaşırırsın!!!
Kendi mezartaşına kendi adını kendin yazarken gördüğünde...

İşte o gün bil ki sen...
Ölmüşsündür!!!

Tek hissettiğin soğuk bir öpücüktür

O ân herşeyi unutursun:

Sevdiklerini
Sevmediklerini
Hissettiklerini

Acıyı
Tatlıyı
Hatırladıklarını

Âşkı
Ayrılığı
Ve hatırlamayı

Ve en son kez en derine bir nefes çekersin, istemsiz
Çektiğin bu son nefes, senin son ânındır

İşte o ân hatırlarsın
Bunların sadece bir hâyâl olduğunu

Ama geriye dönemezsin...
Artık çok geçtir
Kaybettiklerin saplanır yüreğine
Kazanamadıkların bağırır en derinine

Kaybettiklerin için kahrolursun
Ve ardından kazanamadıkların için mahvolursun

Kaybettiklerin, kazanamadıklarınla bir olur ve daha da çok artar acın
"Keşke ölsem!" dersin
Ama az önce yaşadığını sandığın hâyâllerin gelir aklına ve ürperirsin

Aklın karışır
Sendeki "Sen" başka
Sende olmayan "Sensizlikler" başkadır
İkisini birbirine karıştırırsan eğer

Ne sende "sen" kalır
Ne de sen kalırsın

İşte o ân
Sendeki "Sen" le
Sende olmayan "Sensizlik" birbirine karışır
O ân herşey unutulur
Herşey yokolur
Hatıraların kaybolur
Kendini bulamazsın

Sendeki "Sen" başkasının olur
Benliğin sensiz olur
O ân tüm bunların sadece hâyâl olması umut edilir
Ve bi' bakmışsın bunlar sadece gerçekte olması istenmeyen bir kâbustur

İşte sen!
İşte o ân!
Çıkarırsın o koyu renkli gözlüğü bir daha takmamak üzere
Ve kurtulursun tüm bunlardan

Ama

Yine de bu olanları tekrar yaşamak istersin, istemsiz...

Ama

Tekrar göze alamazsın kaybederek kazanmayı

Ve bi' nefes daha çekersin içine ve bir daha bunları hatırlamazsın
Tüm olanları sende olmayan benliğine atarsın...

Bi' daha ne sen ulaşabilirsin bunlara ne de bir başkası...

Hayatına devam edersin!

Temiz bir sayfa açılır
Tüm olanlar teker teker yırtılır

En baştan değil hiç başlanmamış başlangıçtan başlarsın hiç bilmediğin bir hayata

Yeniden doğarsın ama hiç ağlamadan
Ve ölümü tadana dek hayatına devam edersin

Bir gün gerçekten son nefesini verdiğinde içinden bir parça dökülür yeryüzüne:

İnsanoğlu o parçada birleşir ve tekrar o parçada parçalanır birbirinden

Sense sadece olup bitenleri izlersin ve olmayıp da bitmeyenleri beklersin çâresiz...

Sadece tekrardan doğmayı beklersin son toprağın atıldığı yerde

Vee

Sadece oradan doğarsın yeni bir âleme

Sadece sen varsın o Mahşer Günü'nde
Sadece sen varsın tüm İnsanoğlu' nun içinde

Ve sadece sen hesap vereceksin yaptıkların ve yapmadıkların için o Rabb'e