Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
YÜZÜNDEKİ GÜLÜŞE AÇ DE
Kalbindeki kuşa
uç! , de
Yüzündeki gülüşe
aç! , de
Al avucuna sevgini
Fesleğen gibi yani
Sevgili
iç! , de
Kin mi
Öfke mi
Oymasın yüreğini
Samanlıkta çıngı gibi hani
Nedir bu telaşa
'Hadi oradan hadi
geç! ', de
Gerek yok dalaşa
Yaprak gibi seril
Toprak gibi dökül orta yere
'Hadi dostum, gel de
Seç! ' de
Mahmut Nazik 31.12.2009 Mersin
YENİ YILDA TÜM GÜZELLİKLER
YANINIZDA YÜREĞİNİZDE OLSUN
Hanımefendi
MÜKEMMEL! Fazla söz FAZLA gelir. Kutlarım ALKIŞLARLA gönülden. Tam puan gönül bahçemden.
Dün geldim meclisine
İstiyorsan taşla beni
Önyargıyla dostluk olmaz
İstersen tanı, bil beni
İyi bilirdim oysa ben seni
İstiyorsan bırak zamana herşeyi
Tanımak için başkasına sorulmaz
İstersen sonra sil beni
Tebessüm kokulu bitimsiz saygılarımla...
_____________Âlimoğlu___________
Tebrikler şairem,
kutluyor,
muhabbetlerimle
selamlıyorum...
ÖN YARGISIZ BAKABİLME MUTLULUĞUNU TADANLARA NE MUTLU ÜSTAD KALEMİN DAİM OLSUN SAYGILARIMLA
Cok hos bir siir :) yureginize saglik guzelliklerde kalin ***Tam Puan***
Önyargısız ve hoşgörülü dostluklara inşaallah..
Gönülden tebrikler
ön yargı hoş olmayan bir durum olsa gerek.tebriklerimle selam ve dua.
ön yargısı hoş olmayan bir durum olsa gerek.tebriklerimle selam ve dua.
Dün geldim meclisine
İstiyorsan taşla beni
Önyargıyla dostluk olmaz
İstersen tanı, bil beni
BİR DÖRTLÜĞÜNÜZ BİLE HERŞEYİ ANLATIYOR SAYFALAR DOLUSU TERCÜMEYE AÇIK DİZELER OLMUŞ KUTLARIM DOST YÜREĞİ. BİLAL ESEN
Açık sözlü bir duruş..
Önce insan,düşüncesiyle yaklaşılmalı..Sözler tarafları belli bir noktaya çeker..Koşulsuz bir yarenliğin kime zararı dokunmuştur ki..
Birbirimizi anlamanın başkaca yolu yok sanıyorum.
Biraz katlanmayı,biraz özveriyi elden bırakmadıktan sonra.
Açılımlı bir şiirdi.
Beğeniyle okudum.
Kutluyorum.
Bu şiir ile ilgili 38 tane yorum bulunmakta