Çoğunuz için manşetlerde hatırlanmış,
Satır başlarında satırlanmış,
Satırlamış
Eş anlamlı serserilerdik belki de!
Kırmızı size bizi hatırlatıyordu,
Oysa biz yeşil yaşamak istedik hayatı.
Sandığınız kadar küfür çıkmaz ağzımızdan
Her hakaretimizin ardında tövbe saklıdır.
Saksısında intihar besleyen
Soluk benizli,
Umutsuz,
Sevgiye susuz gençler olarak hatırlarsınız bizi.
Ama biz,
Yan sanayi bir ömrün imalat hatası çocukları olsak da,
Bize estiğiniz poyraza inat,
Hep güneş açar hayallerimiz.
Ve tutsaydınız,
Belki de tiner kokmayacaktı ellerimiz!
Kayıt Tarihi : 1.10.2006 03:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Korkmaz Bıçkın](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/10/01/onyargi-4.jpg)
acımasızca sıçrattıgı kızıl kederlerin
bileklerine vurulmuş, kelepçeli tutsakları
onlar
dudak kenarlarindan sızan kan damlasını andıran
çıglık çıglıga gecede yankılanan
isyankâr sözcüklerin duyulmayan yorumcuları
onlar
yüzkarası görünen
aslında
karanlık sorgulamalarla sorgulanan
sorumsuzlukların kurbanı
umudun omuzlarına başını koyup uyumak isteyen
sokak çocukları
-onlar çocuklarımız
canlarımız onlar
onlar biz
biz onlarız
Şiirin bana bunları söyletti sevgili Korkmaz. Çok güzeldi kardeşim. Duyarlı yüreğinden öpüyorum...
Sevgilerimle...
sevgiler
TÜM YORUMLAR (4)