bir çocuk
yaşına, başına, cüssesine bakmadan
yanı başında zabıta memurunun rağmına
denge meselesini çözdüğü
kah kafasının üstünde gezdirdiği
simit tablasında umut satar
hüznün gölgesi yüzüne
yoksulluğun izi bedenine düşerken
başına oturduğu boya sandığında
büyük ciddiyetle
gözlerinin içi gülerek sanatını icra ediyordu
belli ki, haz alıyordu yaptığı işten
incecik boyalı parmaklarına
kıvrak zekasını katarak
duygularını nakış nakış örerek
harçlığını çıkarmanın doyumunda
matematiksel uyumla senkronize
salladığı tahta fırçayla
paha biçilmez ayakkabıları
bahşişsiz
cilalayıp, parlatıyor onuruyla
Temmuz 2022
Kayıt Tarihi : 22.7.2022 12:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Necdet Uçan](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/07/22/onuruyla.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!