Onurumdan,sesimin ilk gök gürültüsü bu.. ...

dinle yıllarım,
sesimin ilk gökgürültüsü bu,
ilk yükselişi,
yaralanmış onurumdan
mısralar...

belki,
son sözleri dilimin,son yalvarışı,
son isyan edişim,
sözcüklerimin tükendiği yalnız gecelerde.
söyleyecek çok şey var ardından,
biliyorum..

yıllarım,
bulanık günlerin körebesi,
örümcekler saran yılgınlıklarım,
son kez olsun kıyıp kurşunlamadan
öldüreceğim sizi sessizce..
derin yürek çığlıklarımda,
nasıl bir ses ki duyan işitmez..

yoruldum,
yalan duygularda avutmaktan,
düşlerimin pembesini..
gerçeklerin acımasız pençesinde,
şimdi,
alevlere hapsolmuş ürkek,
yaralı ceylan gibi,
iflah olmaz dönüşünü beklediğimi,
ahh...! onurum,
sen nereden bileceksin ki..

nasıl bir,
can yangısıdır bu?
huzura pranga yılların.
gururum avuçlarımda ateş damlası,
sırtımda acısı senli yılların,
dili lal,izahı yok..
sol yanımdan yalnız zamanlarım..

onurumla,
bir otuz yılda,
bitmeyen yorgun kavgamın,
yaklaşan sabaha bulanık düşüncesiydin,
namusumu verdiğim sen
sevdamın..

FÜGEN...