Bir oğlumuz olmuştu. Adını Onur koydum.
Tüm dünyamdı, yaşamım… Hayattaki göz nurum;
Aslan oğlumdu benim, elbette ki gururum;
Kâinatta tek idi sanki benim Onurum…
O simsiyah saçları. Işıl, ışıldı gözü.
Hiç ızdırap çekmedi.. Hep gülümserdi yüzü..
Bizlere teselliydi neşe dolu tüm sözü;
Kâinata tek idi sanki benim Onurum! ..
Tüm yaşamı boyunca başarılı olmuştu,
Bizler ile birlikte mutluluğu bulmuştu..
En küçük mutsuzlukta tüm gülleri solmuştu;
Kâinatta tek idi sanki benim Onurum…
Hep onunla yaşardık. Sevincimizdi bizim,
Bir an mutsuz görünce kırılıyordu dizim.
O Nuru anlatmaya yemiyor ki tüm sözüm;
Kâinatta tek idi sanki benim Onurum…
O kadar nadideydi! Bizlerden uçtu, gitti;
Onun ansız gidişi bizi perişan etti!
O nurun aydınlığı bize rehberlik etti,
Kâinatta tek idi sanki benim O Nurum! ..
Şimdi makberindeyiz! Arıyor gözlerimiz;
Ancak ki baş taşına değiyor yüzlerimiz,
Sana dua etmeye dökülür sözlerimiz;
Kâinatta tek idi sanki benim O Nurum! ..
YufKA kulum sözlerim anlatmaya yetmiyor,
Ufukta bir Seraptır, göz önünden gitmiyor,
Izdırabın yürekte… Ne yapsak da bitmiyor;
Kâinatta tek idi sanki benim O Nurum
YufKA
Kayıt Tarihi : 26.3.2011 18:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Merhum Onur Tunçelli'nini anısına. Onur Benim çocuğum olmasada, anne ve babasının isteği üzerine onların hislerine adapte olarak tarafımdan yazılmıştır. Tüm okuyucu ve yorumcu arkadaşların aynı duyguları paylaşmalarından kıvanç duydum. Onurun anne ve babasının duygularına erişebildiysem ne mutlu bana! ...
TÜM YORUMLAR (2)