Kaldırımda yürüyorken dün
Mucizeydi gördüğüm
Minicik bir menekşe, mor mor gülümsüyordu geçenlere
Üç milimetreyi geçmez büyüklüğü
Fark edildiğine sevindi
Yaşam rolünü oynuyordu her canlı gibi
Kaç göz onu fark edebildi ki
Binlercesi türünden habersizdi
Kaldırım menekşesi sunulan hayatın içindeydi
Risklere rağmen çiçeklenmişti
Üstelik koca bir şehrin kaldırımında
Yaşama gülümser rengi onurluca
Çiğnenmemiş ayaklar altında
Dokunmaya çekindim o kadar narin o denli inceydi
İnce parmaklarım olsa bile,incitmekti korkum
Oysa ben sevmek istemiştim sadece
Bu yüzden değemedim tenine
Fark edildiğine minnettar
Söyleyemediklerini işittim
Diyordu ki anlamlıca
Asıl olan büyük yer tutmak değildir
Büyüklük onurlu yüreğimdedir
Çiğnenip geçilmekse
Onurumu incitir
Anladım her canlıda onur var
Canlı onuruyla yaşar
Sevgi de canlıysa eğer
Onunda onuru var
10/ 01/2009
Gülçin DemirciKayıt Tarihi : 11.1.2009 10:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kaldırımdaki minicik menekşenin bana düşündürdükleri... Hayat farkındalığı yaşamaktır..
Akıcı şiiriniz için
sizi tam kalbimle kutluyor,
muhabbetle
selamlıyorum...
çok doğru ONUNDA ONURU VAR..hemde bir menekşede olsa değil mi..? hani hep söylerler gururlu olma onurlu ol diye çok yerinde bir söz..
ve en önemlisi işte şair yüreğinden bir bakışla bir menekşeden hareketle ne güzel dizeler ortaya çıkmış..çalışmanızı beğenerek okudum..
kutlarım saygın kaleminizi.tam puan 10...Akçaydan selam ve saygılarımla...ibrahim yılmaz.
TÜM YORUMLAR (29)