Bitmemiş romanının son satırlarıyım
Her gece faili meçhul mısraların arasında kaybolurken
Bu gece de günahkarım
Üflesem, şehir yanar
İçimdeki nehirler huysuz
Sokaklar uykuda
Bir tek köşedeki taş binada yaşlı çiftin ışıkları yanar
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta