Onursal Korunma Şiiri - Ali Gariboğlu

ONURSAL KURUMUMA.

Bu Millet Asker olarak doğuyordu, helal süt emdiği anadan
Neyi bekliyoruz, engelleri aşıp sökmeliyiz duvarları aradan.
Şahinler kanat çırpıyorlardı haberi beklerken Ankara’dan
Şanlı Ordu muzaffer di, bana ayan ediyordu Yüce Yaradan

İçim param parça yüreğim yandı, bir şehit daha bu kimin nesi
Bacısının başındaydı, şehit askerin kana bulanmış mor beresi.
Suskun kalamazdın karalar giyinmiş ağıtlar yapıyordu annesi.
Az sabredin kursaklarında kalacaktır, leş kargalarının hevesi!

Rüyalarımda bariz Ay Yıldızlı, gelinlik pek yakışmış öz kızıma.
Ben Vatan, Bayrak, Ordumun, sevdalısıyım, namusuma ırzıma!
Ne fayda Rabbim anadan doğma Asker yazdıraydı alın yazıma!
Biz ulusça yok olmayı göze alır, yas tutturmazdık Ay Yıldızıma.

Güneş balçıkla sıvanmaz, riya olur toprak altında kefensiz yatana.
Hür doğup hür yaşamalıydık, canlar feda bu aziz mübarek vatana.
Saygılarımı arz ediyorum, o muhteşem mevkii çok yakışıyor sana!
Büyük Anıt paşam, öğünebildiği kadar öğünsün seni doğuran ana.

Zarafet la asaletin birleştiği, haki renkler onurlu parkayla elbisesi.
Anılarım canlandı Narlı dereyi inletirdik, çapraz tutuş la ayak sesi.
Yaşa, Varol Harbiye ilelebetse, Türk ulusu inan askerimin gölgesi
Vatan nöbetçileri sizlerin sayelerinde duyulur okunan ezan’ın sesi

Yalçın kayalıklarda süzülen, mor bereli şahin gözlü komandolarım.
Sabrım taştı taşacak, asil kanıma dayanamaz olmuştu damarlarım.
Mesele Vatansa düşünmem, Kerkük’e Musul’a güneş olur doğarım.
Senin kedilerin de senin gibi nankör, köpeklerini ellerimle boğarım!

Biz milletçe helal süt emmiştik, değmez namert’i sırtından vurmaya.
Dağları sis mi basmıştı, arsızlara bakın, çakallar başlamıştı ulumaya!
Bize çılgın Türkler derler, gücüm yeter bir avuç kargayı susturmaya.
Bıçak kemiğe dayandı, gün bu gün, sahip çıkmalıyız Genel Kurmaya!

Sesime kulak ver arkadaş, Vatan sevgisi, aşı yaptıramazdın duygusuza.
Atanın teferruattır sözü, haddini bildirme zamanı gelmiştir namussuza.
Kâinata ibret_i âlemdin, sen konuş, Çanakkale hatırlatmalısın soysuza
Milletçe kırılırdık, kıyametler dahi kopsa el vurdurtmazdık Ay Yıldıza!

Selamlar sizlere Cudi, Şırnak, Uludere, Pülümür hudur karakollarıma.
Çanakkale de, Anafartalar da, Avrupa’nın gücü yetmedi şanlı orduma.
Hiç duyulmuş mudur çakallar kurdu ürkütemez, bu gidiyordu zoruma.
Mangalda kül savurmaya başladı, enikler, sahip çıkmalıydım orduma!

Semalarımızın şahinleri, sizler Marmara’nın, Karadeniz’in korkusuzları.
Ordusunu sevmeyip sahip çıkmayan ulusların, inan karanlıktır yarınları.
Size vasiyetimdir, gözüm açık gidecek, ödetilmelidir şahitlerimin kanları.
Teferruatın ötesi bir şiir yazmalıydım ki, ağlatmalıydım tüm okuyanları!

19/11/2007
Ali Garbioğlu