Onurlu Yaşam Şiiri - Gıyasettin Güneş

İnancımdan, kişiliğimden ödün verip, iyi olacağıma; kötü olurum daha iyi.
İki yüzlülük, dalkavukluk, yapıp, yaranacağıma; sürünürüm daha iyi.
Başkalarına köle olup, kırk yıl yaşayacağıma; bir gün yaşarım daha iyi.
Devleti zarara uğratıp, başkasına menfaat sağlayacağıma; ölürüm daha iyi.

Fakirin yetimin hakkına el uzatıp, mutlu yaşayacağıma; dilenirim daha iyi.
Garip kimsesiz, tüyü bitmemişin, hakkını yiyip, güleceğime; ağlarım daha iyi.
Görevimden, ilkelerimden taviz verip, eğileceğime; kırılırım daha iyi.
Başkasıyla bir olup, haram yiyip tok yatacağıma, aç ölürüm daha iyi.

Muhannete minnet edip, dalda yaprak olacağıma; yerde savrulurum daha iyi.
Masuma zulmedip, vezir olacağıma; esir olurum daha iyi.
Alın teri dökmeden, Karun gibi zengin olacağıma; fakir olurum daha iyi.
Devletin malı deniz, yiyip domuz olacağıma; keriz olurum daha iyi.

Emaneti har vurup, derman arayacağıma, harman olurum daha iyi.
Toplama sularla coşup, sel olacağıma; kururum daha iyi.
Garibana ihanet edip, kar edeceğime; zarar ederim daha iyi.
Haksızlık ederek, sevineceğime; üzülürüm daha iyi.