Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Yurdumuzda ve tüm dünyada sevgi, saygı ve barış rüzgarlarının mutluluğu sarsın tüm insanları. Artık gözyaşları dursun, çocuklar da şeker yiyebilsin. Size ve katılan tüm dostların yüreğine sağlık.
Yeter ki savaşlar bitsin.....Barış her daim, yaşasın....Yüreğimizi coşturdu, şiiriniz...Kutlarım sayın Kalaba, tebrikler...
Savaşı çıkarmasalar barış olur zaten,Umutların yeşermesi barışın gerçekleşmesi dileklerimle tebrikler,saygılar üstadım.
değerlikalem bend ebir şiirmd düze nasıl çıkılır demişrim ya siz onu barış basıl olur diye okuyunuz
katılan kalemleri kutluyorum
Düze nasıl çıkılır **
Yalana,talana dizgin vurmayan
Haksızlık edene hesap sormayan
Cehaletin çemberini kırmayan
Kitlelerle düze nasıl çıkılır?
Bu millete revamıdır bahtsızlık
Vermiyor mu size hiç rahatsızlık
Kişisel çıkarlar için haksızlık
Edenlarle düze nasıl çıkılır?
Hizmet için yapılmıyorsa yarış
Nasıl sağlanacak toplumda barış
Yetkilide yoksa ileri görüş
Seçenlerle düze nasıl çıkılır?
Yarımız yoksulsak yarımızda aç
Komşu komşusunun külüne muhtaç
Mahsul alınmıyor arazi kıraç
Ekenlerle düze nasıl çıkılır?
Haksızlık eder mi,kardeşe,kardeş
Adil ol hak yeme eşitçe üleş
Devletin malını yandaşa peşkeş
Çekenlerle düze nasıl çıkılır?
Dilerim ki sonuç olmaz hezimet
Haram lokma sayılırsa ganimet
Kindar olup beslenirse husumet
Güdenlerle düze nasıl çıkılır?
Ne hale düşmüşüz halimize vay
Haksızlık bir oktur,haksız elde yay
Haksızlık yapana hakkın diye pay
Verenlerle düze nasıl çıkılır?
İktidarlar eşit gözetmez ise
Aç gözlüye verilenler yetmezse
Devlet malı deniz,bitmez denirse
Yiyenlerle düze nasıl çıkılır?
Dereyi görmeden sıvanmaz paça
Tokasla acımaz bir kanı aça 'a
mazisi karanlık bulanmış suça
Liderlerle düze nasıl çıkılır?
Mümkün değil ise hakça paylaşım
Yapılmazsa haksızlıkla savaşım
Gelsin deyince özlenen barışım
Gidenlerle düze nasıl çıkılır?
Yusuf Değirmenci 1
Barış ve Savaş zıt kelimelerdir.İnsanoğlunun varlığından beri her iki kavram günlük yaşanır.Dünyaya göz atacak olursak her an Barış, her an savaşyaşanıyor ve tükenmiyor. Çok anlamlı ve harika şiirdi.Teşekkür edip.Tam puanla kutlareım.Saygılarımla.
23.01.2013 Ankara
Hem onur hem barış uğrasa bütün topraklara
Ne yaslar akar omuza ne de kanlar topraga
Bir toprak ki ana kokan baba kokan bebe kokan yar kokan...
Bir toprak ki baris kokan onur kokan huzur kokan.
Böyle bir toprak duşumuz olsun hep 'bir' olan.
Öyle bir toprak ki kardes olsun can olsun insanlığın adına
Başka bir topraga uzatsın elini meyve koysun dalına...
Ne savaş olsun ne zalimler dolsun bu topraklara
Hem gönlümüz yeşersin hem de umut bu topraklarda.
Kutlarım şiiri... Usta kaleme saglık....
Harika...
Kalemine, yüreğine sağlık sevgili Muzaffer.
onurlu barış...
ne güzel bir konu, ne güzel bir şiirdi can....
gerçekten çok anlamlıydı...
Öncelikle ONURLU BARIŞ şiirime atfen yazılan değerli şiirler ve anlamlı yorumlarda bulunan üstatlarıma ayrı ayrı teşekkür eder saygı ve şükranlarımı sunuyorum..........Büyük onur duyduğumu bilmenizi isterim......Barış sevdamız ülkemizde ve dünyada devam ettiği sürece devam edecek.......Taki barış tüm dünyada egemen olana kadar.....Değerli dostlarım katkılarıyla bunu bir gün mutlaka başarılacağını güzelce ifade etmişler.....Şiire de farklı bir güzellik kazandırmışlar......Sevgi ve saygı tüm usta kalemleredir......
VAZGEÇİN ************************************* SEMA LALE
BARIŞ AİLESİYİZ ******************************* BÜLENT BAYSAL
BİR ÇOCUK KADAR MASUMUM ************ İSMAİL SADİ SALCAN
VAHŞET! **************************************** MUSTAFA SEMERCİ
BARIŞ ******************************************** HÜRREM DİLEKÇİ
KARDEŞİ KARDEŞE KIRDIRDILAR ********** LEVENT KARAKAŞ
ONLARLA KİMSE OYNAMASIN *************** İSMAİL TEKİN
AŞK ONURUMDUR ***************************** NAKİ AYDOĞAN
ZEYTİN DALI ************************************* ALİ AVLAMAZ
BARIŞ DEDİĞİN ********************************* YAHYA KOZA
ADI BARIŞ *************************************** ZİYA ARİFOĞLU
sizi ilk defa okudum, son olmayacağını biliyorum...
bu nasıl güzel anlatımdır böyle. yüreğinizden o güzellikler eksik olmasın. onurlu bir barışa giden yolda onurlu ve barış dolu şiirlerde buluşmak dileğiyle. tam puanla lisemdesiniz.
Bu şiir ile ilgili 136 tane yorum bulunmakta