Onur Şevik Şiirleri - Şair Onur Şevik

Dünya. dünya kocaman bir yalan.

Hele bu şehir yokmu yalandan daha yalan!

İnsanlarını anlatmaya gerek bile yok,

Kendimi getirdim sana uzaklardan
Bir avuç kadar kalbimi
Bir avuç kalbim içerisin de olan
Bir kuru yük gemi dolusu sevgimi getirdim sana..
Dağlardan kar getirdim
Cennet'ten çiçekler kopardım.

Meğer ne çok sevmişim seni,
Sen yokken İstanbul sanki cenaze evi,
Yağmurlar vuruyor camlarıma deli deli,
Yanımdasın ama bedenini özlüyorum..

İçim buruk, neşem yok, sanki içim kuşatma altında,

Ay gibi parlıyordu gözlerin.
O kadar harikaydın ki
Boğaz manzarasıydı sanki hallerin.
Her halin güzeldi
Her halin su kadar berrak için için
Ah İstanbul ve..

Kendiyle kavga yapan başkasıyla barışık olmaz,
Gözlerinin önünü görmeyen arkasına bakmaz,
Bakmayı bilmeyen görmek için uğraşmaz,
Ağlamakla meşgul olan gülmeye vakit ayıramaz..

Ümidini kaybeden fazla yaşamaz,

Olmadık bir sebepten dolayı
Bırakıp giderken neredeydi aşkın
Vardı madem neden kal demedi sana
Bu kadar değersiz ve korkakmıydı aşkın..!

Kal demedim sana, git demedim

Bugün isyan yazacağım
Bugün haykırıp gerektiğinde ağlayacağım.
Bugün ilk defa ben olmayacağım.
Bugün aşkın köküne dinamit koyacağım..!

Konuşma doğruyu Reis konuşunca kovuluyorsun,

Sevmeyi bilmeyen gitmeyide bilmez,
Razı gelmeyen bittiğini kabullenmez.
Kontrolsüz aşk frensiz bir kamyon gibi olur,
Önüne çıkanı ezer kimseleri dinlemez...!

Döner dolanır aynı pencereden dalar içeriye,

Ayrılmaktan korkmadım,

Seni sevmektende!

Ben sadece

Rüzgara bıraktım duygularını
Aşk'sa nereye gitsem peşimden gelir
Sen kaçır kaçırabileceğin en uzak yerlere yine de
Aşk'sa eğer duyguların. O sahibini çok iyi bilir..

Benim söylememle olmaz senin de söylemen lazım