80 senesinde
henüz kar yağmamış
henüz karaborsa başlamamış
ancak ve ancak ölmemesi gerekenler
ölmüş
yaşaması gerekmeyenler ise
sokakları askerle doldurmuş iken
doğdu
geri kalan tüm hayatı ise, kendini tanımakla geçti
yazdıkları ise deli saçması olarak anıldı
umarım ki her zaman öyle olur
Günesin soğuğu vurdu
Nüve’nin üzerine
Üşümekten uzaktı
Ve nüve soğukta nü resimler
Yazardı.
Aşk geçti önünden haydarpaşadan kalkan bir tren gibi
Düdüğünü öttüre öttüre
Bakışıldı tüm yolcularıyla
Tüm selamlar iletildi bilinmeyen yakınlara
Ve ağlandı biraz da gelemeyenler için
Kapılar kapandı vatmanlar vurdu ellerine küçük çocukların
Nefessizlikten mosmor kesilmiş ay
Acınası alevlerini kaybetmiş ağaçlarla birlikte
mezar kazıyor
Derinlerde toprak
arsız
Kulaksız, dilsiz gözsüz
Sıcaktı
Gözlerimin içi kadar sıcaktı hava
Dünkü telaşlarımı heyecanlarımı
Paket yapıp yanımda taşıyordum hala
Senin gözlerin hala içimdeydi
İçimde değil yanan tenimdeydi
Yıldız dağının eteğini
süpürür şimdi
ağlayışım…
Menevişler birden
tüm çalı dipleri,
menevişler birden
Saatlerin biraz ilerisi karanlık
ve yıldızların yüzyıllık halleri
Şile ötesi tüm Karadeniz
simsiyah
aynı siyahlık gözlerimin altında
Selanik’ten Musul a uzanan
Bu çorak
Bu yeşil
Bu alabildiğince uzun mavi
Sayılamayacak kadar çok yıldızlı
Kapkara yüzlü
Tutuş yeni gelen karların nefesiyle
tutuş ve duy
tüm devrelerinle zamanın soğuğunu
gün alabildiğince kızarsın
koş tam önüne bir sahne kur
oyna oynat, gün soğuyuncaya kadar...
Batıverdi gökkuşağının altından güneş
Bu gün de
Devrilen renkleriyle birlikte
Kırk iki satır ötelerde
Oturmuş şarkılarının gölgesinde
Yağmur gözlü tütün kokusu
YOLUN ÖYKÜSÜ
Karanlık oldu
Vazgeçilmezliğinin kalın örtüsü,
Gece oldu gündüzü sürerken gece,
Artıklarının ardında koşarken;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!