Onur Öldü Şiiri - Yusuf Gökbakan 2

ONUR ÖLDÜ
Bir sabah
Daha doğmadan önce
Sahte tanrılarınızdan kaçtı güneş,
‘’Allah’’ dedi;
Onadı bunu gezegenler ve yıldızlar.
Bir ağu sızlattı zamanı.
Ben de yarınlarımı bavulumda,
Çaresizliğime yük o bavulumda ,
Taşıyorum o günden beri;
Kendimin bile kendimden yok haberi.

Bir sabah;
Daha sabah denmeyecek kadar erken,
Gece denmeyecek kadar geçken;
Eskimeyen bir Kerbela,
Taptaze bir Gazze acısı,
Öfkesini doladı yüreğimin işlemesiz köşelerine.
Bir sızı… ve derken;
Bir eli yakamda,
Ötekisi niyazda bir körpe beden,
Vicdanımı kattı göz sularıma.
Firavun mumyalarının yırtılışını gördüm yeniden,
Yeniden Nil yaralandı, yarılmadan
Köpükler ve salyalar arasından.
Ardınca bir fecr söndü;
Bıraktı kalemini şairler,
Onur öldü.
Yusuf Gökbakan