Kimsenin okumayacağı bir yeri doldurmak şuan için gereksiz geliyor.
Umarım şiirlerim birkaç karalamanın ötesine geçerde burayı doldurmam gerekir.
Bir kadın sevdim, söylesem sevdiğimi
Herkes gibi yapar mı, kırar mı kalbimi
Yoksa verir mi kalbinde kalacak bir yer
Bir gün bile görmesem arardım kan ter
Kimse sevmedi beni sen gibi, bilemezsin
Gökte karanlık bulutlar, uğramaz aydınlık
Düşündürür beni her gece bu yalnızlık.
Bu sokakları her akşam ümitle dolandım
Yıldızlar bahanem seni aradım, bulamadım
Bu bulutlu geceler beni örterde kucaklar
Bir hayat yaşadım, yaşamak denir mi bilmem
Kimseye anlatmadım, moral bozmak istemem.
En yakınımdı, oturduğum mermer merdiven
İsterdim bir el, çeksin alsin beni bu dipten.
Bu hayatta gün görmedim, yüzüm de gülmedi
Günlerim hep koşuşturma nereye gidiyorum
Gözlerim almaz oldu sokakta kalan kasveti
Bu sözlerimle büyük dertlerden bahsediyorum
Susamam artık dökmeliyim içimdeki nefreti
Sen yolumdaki yoldaş bırakmalısın ağlamayı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!