Sakın ola boşum diye kafamı karıştırma
Boş bildiklerinin hepsinden doluyum ben.
Boşuna uğraşıp
Anlamaya çalışma,
Beni bir ben anlarım,
Birde ben.
İş gibiyim,
Giriş gibiyim.
Hayatıma tanık yok,
Kendime bakış gibiyim.
Neden bilmem,
Güven, sen benim en yakın arkadaşım,
Bana en uzak olansın.
Çok iyi bilirim ben seni.
O yüzden;
Anlatmasınlar bana ne demek olduğunu.
Yavaş ya da hızlı farketmez dünya bir şekilde dönüyor;
Dönmenin son durağında, olta ucunda küçük bir balık duruyor.
Hayatta elimde kalan ne varsa, saça saça yürüyorum;
Büyük kalabalıklar halime düşünmeden şaşıyormuş gibi yapıyor.
En çok şaşıran hayata en dar bakandır, bilirim; diyemem.
Gözüm içinde kararır;
Bir delik içinde beni görür.
Yumak yumak herşey,
Kötülüktür.
Hem sonra anlatırım,
Sana baktım,
Ve sordum.
Çiçeğin ruhu var diyene,
Ve bir bilene.
Cevapsızca bir soru,
Ve uçtum...
Havasla geçiyor anlarım,
Havas nedir bilir misin?
O öyle birşeydir işte.
Bende öyle.
Her anımda bir söz,
Kalıyor dediğiniz bunca şey ne?
Hissedilen tonla hisin ardından.
Duyduğumuz sesler nerede şimdi?
Durmadan konuşurduk halbuki.
Nerede ben olacağım diye çırpınan ben
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!