Onur Ermiş Şiirleri - Şair Onur Ermiş

Bana kimse sormadı;
ama yine de doğdum.
Hiç bilmediğim halde nefes almayı öğrendim.
Neydim ben neden vardım dünyada?
Annemin yüzüne ilk baktığımda öğrendim...
Bir gün babam eve gelmedi;

Ayrıldım bu gün;
içimde iyiliğe dair ne varsa kötülüge bıraktım.
Düşünmeden ayrıldım düşlerimden,
İşte bu yüzden;
dilimden düşmez oldu küfür...
Önüne bakmaz oldu gözlerim sanki,

Seni şarkılarda,şiirlerde;
kalbimin vuruşunda aradım hep.
Unutmadım gözlerini,
unutturamadım asla kalbime...
Hiç bilmedim sensizliğin hüzün olduğunu,
Bazen çocuk gözlerinde aradım;

Beklemekse beklerim gelmesende üstelik..
Sevmesende severim ben seni
kendime yetecek kadar..
Zararım olsun ne çıkar
kaybedecek neyim var ki artık..
Susmaksa gereken zaten sususyorum.

Bir kağıt gibi yaktım gecen günleri,geceleri
Yetmedi bir de sigara yaktım
Bir ağıt yakmadım ardından bir de batan gemileri
Yeri geldi söylendim deli gibi içimden
Lanet okudum sayfa sayfa,küfrettim
Yeri geldi içip içip nefret kustum

Hiçbir dilde anlatamam derdimi,
Hiçbir gözle bakamam sana,
İnan hiçbir şair kalemi;
Ne kadar uğraşsa da;
yazamaz bana seni...

Bana dair son şeydir bu yazı sana,
Son sözlerimi bir kağıtta toplayıp,
bitiriyorum seni bu gece
Matematiğim de berbattır oysa bilirsin..
Çok düşündüm belki günler belki de aylarca
Yanlışların götürdüğünde bütün doğrularını hislerimin

En çok seni üzdüm;
En çok da seni kırdım ben,
Yeni yeni anladım..
Saymadım kaç kez kan ağladın için için,
Biliyorum çok da zor oldu senin için,
hiç düşündün mü?

Çabalamak nafile gafil avlanacaksın,
Hiç beklemediğin bir anda vuracak seni
hasret denilen azılı katil..
Faili meçhul bir özlem saracak dört bir yanını,
Tekrar açılacak kapandı sandığın yaraların..
Yar gelecek diye diye beklenecek,

Kalbimde ateş oldun;
düştüğün yeri yaktın.
Kanım çekildi birden;
damarlarımda aktın.

Arkadaşımdın ilkten;