Güzel günler geride kalmaz.
Çünkü hep karanlıktı dünüm.
Ne zaman başımı kaldırsam.
Derttir o günüm
Geçer dediler.
Halbuki daha yeni başlıyordu ömrüm.
Aşk ya kör eder,ya sarhoş
Birinde hiç göremezsin sevdiğini
Birinde bulanık kareler ile
Yani ya kör olucak kadar seversin,ya içicek kadar!
Ama herşeye rağmen seversin!
Kostantiniyye inledi!
Allahu ekber sesleriyle demin.
Birçok şehidin kanı oluşturdu.
İstanbula zemin.
At üstünde kükredi.
Cihanda bir aslan
Ne kendini üzersin.
İki günlük dünyada
Bugün varsın.Yarın yok
Mutlu kalk bu sabaha
Hırsın peşinde koşmaktan.
Ne dert vardı ne tasa
Ne sevgi vardı ne aşk
Bir topumuz vardı bazen de topaç
Çocukluğumu özledim anne
Ben terlerdim sen kızardın
Seni her bekleyişimde bir sigara daha eskittim.
Sırf ölüm sebebimin sen değil.
Sigara olduğunu sansınlar diye
Efsun gözlerine kandım.
Bir âşekâ sardı beni,
Kuruyup öldüm belki,beklemekten seni
Ölmekten korksaydım,söyle!
Severmiydim hiç seni?
Bir sabah;
Gökyüzüde aynı senin gibi güzeldi.
Güvendim,yanıma birşey almadım.
Birden bulutlar karardı.
Hazırlıksız yakalandım.
Yağmur başladı.
Hep üzgünler.
Sevmeyen ve gidenler.
Anlamıyorum.
Biz mi çok seviyoruz.
Onlar mı kalpsizler.
Ha! seni beklemişim.
Ha! ölümü.
Ne fark ederki?
İkinizinde ne zaman geleceğini bilmiyorum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!