Bilmiyorum ne yapacağım
Seni nasıl unutacağım
Görmemek için gözümü kapatsam
Kafamdan nasıl çıkaracağım
Bilmiyorum ne yapacağım
Her kırıldığında bir parçası koptu kalbimin
Bir gün yamalanır diye sakladım
Parçalar birikti de birikti
Bir terzi bulamadım
Hep kandım güzelliğe
Gökyüzü masmavi
Aralarda bulut desenli
Gökyüzü, çok güzel
Ama aşık olunacak kadar değil
Demek ki sen, daha güzelsin
Bazen kafayı takıyorum
Aptallıklar, hatalar, insanlar
Sinirleniyorum, üzülüyorum
Düşünceler, duygular ve yaşlar
Sürekli aynısını yaşıyorum
Hayatının kaynağı bir zehir olsa
Her düşündüğünde hayata bağlansan
Kokusunu her duyduğunda ruhun eksilecek ama
Yüzünü her gördüğünde her şeye sahip olsan
Kalbinin bir parçasını daha kaybetmek uğruna
Gülüşünü duyduğun her an en mutlu sen olsan
Nefret, sevgi, keder
Bütün duygularımın kaynağı sensin.
Sana veya başkasına,
Hepsinin çıkış noktası sensin.
Ben mutsuzluğum
Kaynağı benim bu duygunun
Ancak kendimden kaçabildiğim kadar kaçabiliyorum
Ve ancak o kadar mutlu olabiliyorum.
Aşk evrimin bir sonucu mu
Yoksa Tanrı'nın bir oyunu mu
Boşuna drama mı eklendi üstüne
Belki daha basitti eskide
İlk olduğunda da şimdiki gibi miydi
Herkes hep aynı şeyleri mi hissetti
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!