En Ağır acıları çektiğindendir,
Ufacık şeylerle mutlu olması insanın...
Yine geceden kalma bir gündüz..
Gözümde bahar gönlümde güz.
Ne söylenecek bir şarkı kaldı.
Yine geceden kalma bir gündüz..
Gözümde bahar gönlümde güz.
Ne söylenecek bir şarkı kaldı.
eski bir köy masalı.
puslu sokak. titrek ışıklar..
belki yıkık virane bir bina..
fakat çoğu kez yaşlı bir göz..
gizli kalmış defter.
küllenmiş fotoğraflar.
bu günlerde mevsimler eksik.
sesleri eksik martıların
eksik bir yanı gecenin,
ve yarım çalar tüm şarkılar,
ciğeri sarhoş bir bedenin,
eksik yaşar sevmelerini,
Geceleri gelir belki gündüzün,
Gam, keder, hüzün, ağlar kalemin.
Of! dersin ve yavaşça elini başına atarsın,
Bunu yapmasaydım belkide... dersin,
Sonra durup dururken bir sigara yakarsın,
Uzun uzun dumanına bakarsın,
Yine sabah oldu,
Ben yine geceden eksik,
Bir yanım fazlasıyla yarım,
Yine vuruyor sol yanım.
Ben yine ağladım be canım.
ben ne özlemler devirdim rakı tadında,
kanatlandı çoğu gece hasretlikler.
yüreğimde Ahmed Arif mahkumluğu,
prangalı sancılar soludum günlerce,
mehtabına tükürdüğüm şehirlerden geçtim
bulut misali yorgun,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!