Tane tane yeşeren ümitler
Ve daha açmamış çiçekler
Solarlar birer birer,
Mevsimsiz hayatlarda
Adı konmamış baharda
Yada bir Yaz akşamında
Güneşi bekleyen soğuk seherde
Yalnız kalmıştı tenhâ bir yerde
Gölgeler üzerinde dönerken semâya
Öylece donuk kalmıştı Kubbe
İçinde tozların saf saf durduğu
Her nefeste yanında olmakta mesele
Kaybederken kendimi her seslenişte
Düşleyerek o ana dönebilmekte mesele
Mesele bakarken avucunda ki çizgilere
Hangisinde yollarımızın kesiştiği,
Seni sevdiğim kadar yaşamak isterim
Seninle ve yalnızca sana
Bedenin üzerime örtülen baharken
Çiçekler saçılırken gülüşünle etrafa
Herşeyden öte biz varken
Hepsinden öte herşey bizken
Sadece umutlar ve düşler değil;
Hayatlar da mahkumdur yitmeye,
Geçip giden zamanın peşinden
Tüketilen her nefesin içinden.
Sadece sevmek ve sevilmek değil;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!