Onur Bilge Şiirleri - Şair Onur Bilge

Rabbim, bu nasıl bir zulmet perdesi?
Girmiş, iki aydınlık arasına! ..
Ya uyutmuş, ya kör etmiş herkesi!
Bu ne gürültü! .. Hani Kur’an sesi?

Gidince unutmuşum; unutmuşum, öyle mi?
Nasıl düşünebildin, seni sevmediğimi?
Ben, ancak gözlerinde unuturum kendimi!

Bir an unutur muyum, mutluluk dağıtanı?
Seni seven insanı, Sevgi Dağı’nı tanı!

Öncemde bir Sen varsın
Sonramda tek Sen! ..
Arada, kendimi göremiyorum.

Eşsiz güzellikleriyle Bolu ormanları…
Kuytu bir köşesi gözlerin, Yedi Göller’in…
İçinde kaybolur, unuturum zamanları
Mavi, yeşil, sarıda yaşarken, derin derin…

Akan damlar damlar da ara sıra şarlar da
Niceleri de kalmış ne yazık dışarlarda
Odalarda leğenler tıkırtılar damlarda
Kadınlarda bir telaş sükûnet adamlarda

Aşina görüntüler acı elem arası

....................Yıldız tutuşturdu elime gece
..............................Sustum güneş uyanmasın diye

Kirpiğimin gölgesinde
Uyuyorsun canımsın sen
Yanık bir yürek sesinde

Bülbülün çektiği dili belası
Söz çıkmaya görsün bir kez ağzımdan
Söz verdiğim olur bir baş belası
Sıkar ayrılmaz bir el boğazımdan

İnsanlar menfaat peşinden koşar

Bütün kâinatı hantallaştırdın
Bu, kırış kıyamet yer talanıdır! ..
Bir çöl parçasını kutsallaştırdın
O belde, İslâm’ın sit alanıdır! ..

Bastığın yerleri öpesim gelir! ..

Düşlerin karanlık sokaklarında
Vuslata çıkacak yol bulamadım
Caddede otobüs duraklarında
Sokulup girecek kol bulamadım

Herkes dışardaydı kalabalıktı

Ecelim, doğarken yollara çıkmış
Yıllarımda dura dura geliyor! ..
Zannetme, zamanı saymaktan bıkmış
Saatini kura kura geliyor! ..

Bir buçuk yaşında nazar, havale...