Etrafında koşuştururken,
Sanki bize gülümsüyordun.
Yeşil yapraklarınla
Bize sevgi dağıtıyordun…
Her zil çalışında,
İstanbul sokaklarında oturmuş
Yağmurun altında
Gözü yaşlı bir delikanlı.
Belli; kaybetmiş sevdiğini...
Caddebostan Sahilinde
sokakta mendil satan
o gençlere de
sordu mu mercedes'li amcalar:
''büyüyünce ne olacaksın'' diye?
(28 mayıs 2009, istanbul)
otuz iki madencinin üzerine
kara kaderleri çökmüş yine
ağlama çocuk, ağlama nine!
elbet düşecek bugünkü mukadderat
yeni döndüysen ırak'tan
vietnam'dan
ya da işte öyle bir yerden
yastığına bak
sabah uyandığında nemliyse hâlâ
''Umut sonsuzdur! Ne zaman kendimi yalnız hissetsem, dünyanın bütün güçleri bağrımda toplanır! '' -Fidel Castro
bu iş ne beter iş böyle
istiklâl ağlar da ağlar
nerede o marş gibi yürüyen adamlar
ölmedik daha ne bu dipsiz karanlık
nevizade sakat şarkılar caddesidir
çoklukla eksiktir bütün melodiler
mesela, valsimiz yalnız dinlemeliktir
mesela, hep 'la minör'dedir gitarist
nevizade pek arabesk mekândır
Eskiden bir sevgilim vardı,
Adı 'Yeşil'.
Açardı güzel çiçeklerini,
Bahar gelince...
Şimdilerde kapattılar onu
I
her karşıdevrim bir kısrak ölümüdür
dedi gözleri kan çanağı o jokey
atını son kere öptü bıraktı toprağa
ve sildi kimliğinden doğum tarihini
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!