Orada, o karanlıkta
Tek bir ağaç gölgesi bile yoktu
Binlerce ışık vardı uzakta
Ve yüzbinlercesi şu gri bulutlu göğün üstünde
Biliyordum, biliyordum ama her ne varsa bildiğim
Hiç biri yoktu bu karanlıkta
Güneşle aynı parkta oturmuş çay içiyorduk
Ben önde o arkada
Aynı denizi seyrediyorduk
Şimdilik
Hayatı aynı şekilde mi seviyorduk
Onu güneşe de sormalı ama
Başka bir şeyler söylemeli
Ama ne demeli
Kelimeler olmadan
Ve benzetmeden hiçbir şeyi hiçbir şeye
Anlatmadan anlatabilmeli insan
Kelimesiz, cümlesiz, şekilsiz
Oturmuşuz karşılıklı içiyoruz öylece
Ki hiç içmem
Parmaklarımın arasında duran ikinci paketin son kurbanı
Ki hiç içmem
Kadınlardan konuşuyoruz yine
Ki ne bir kadını sevmişim ne de bir kadın sevmiş beni bugüne kadar
Herşey biraz sen geliyor bana son zamanlarda
Sana dönüşüyor aklımda uçuşan renkler ve çizgiler
İçi boş bir sen çiziyorum önce
En düz çizgilerimden
Sonra her sokaktan bir kaç adım
Her şarkıdan bir kaç nota
Velhasıl çok güzel bacakları vardı
Gözlerinin yanı sıra
Gülüşü sıra
Parmakları sıra sıra
Ama o bacaklara talip değildik biz
Bacaklar arasına değil
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!