Keşfedemediğin bir ben var derinlerde,
Bulamazsın denizimde yüzmeyi öğrensen bile.
Suyun üstünden görünürüm herkese,
Bir bilseniz suyun altındaki beni aheste aheste.
Uçurumlardan bakar kalırsın hiddetime,
Açamıyorum, saklanmış ardında gizli,
Aşamıyorum, saçlarında cennetim gizli,
Doyamıyorum, araflarım dün gibi sisli,
Varamıyorum, yarınlarım boş bir güz gibi.
Yakamıyorum, mektupların ilaç gibi,
Zindanlar kül oldu yangınlarda,
Bu sefer söndürmeye gitmedim.
Karanlık bir sokak vardı önümde,
Bu sefer içinden geçmedim.
Kuyunun dibindekilere bir mektup yazdım,
Yarınlar çoktan bir geçmiş,
Dünler ise bir gün gelecek,
Bugün ise bir başlangıç; ya da son,
Sahiden ne zaman anı yaşadık en son?
Yarınlar yok diyelim öyleyse,
Kör olan gözler kalabalığın arasından her defa bakar mı,
İşitmeyen kulaklar senelerce çınlar mı,
Bitik kelimeler kendini her seferinde tekrarlar mı,
Sorular peşi sıra gelirken cevap hep ufukta mı?
Mezarlıklar mıdır korkunç olan,
Bir palmiyenin altında,
Yazıyorum bu kelimeleri,
Beraber düşünüyoruz,
Bunca geçen seneleri.
Oymuş buymuş...
Zaman alıyor sevgileri,
Hangi ressam çizebilir gerçeğin resmini,
Hangi müzisyen çalabilir hayatın sesini,
Hangi şair yazabilir göğün öfkesini,
Hangi insan yaşayabilir çilenin böylesini.
Parlak bir karanlık çizeceğim,
Işıl ışıl siyahlar göreceğim,
En güzel beyazları ise,
Yine bir siyaha feda edeceğim.
Bu, benim,
Kanatsız kuşlar asla yükselmez,
Bozulmuş yollar bir daha düzelmez,
Sen sana yakına bugün dersin ama,
Bugünler gider, yarınlar tükenmez.
Bazı çiçekler asla büyümez,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!