Sessizliğimdendir haykırışlarım,
Bomboş sokaklara bağırışlarım,
Gelmeyecek yarını çağırışlarım,
Sensizliğimdendir kaçışlarım.
Bir hayal kurdum,
Karamsar bakan gözlerle nedensiz bir ağrı,
Nedendir bilmez, nedenini bir bilsem...
Sorular ve beklenilen yanıtlar,
Yapboz gibi bir ağrı.
Kala kalan saçma sapan sözcükler,
Ait olduğum yerdeyim,
Yine gecemdeyim,
Zifiri karanlık hecelerim,
Bu karanlığın her siyahını hecelerim.
Evimdir karanlığın siyahı,
Onca rengin içinde kayboldum,
Saçma hayaller kurdum,
Kendimi geleceğe yordum,
Beyazı önemsemedim, unuttum.
Bütün renkler cazipti gözüme,
Yeniydim kandım mavinin sesine,
Daldım yeşilin yalancı neşesine,
Nice insanlar tanıdım dipsiz,
Nice insanlar gördüm köşesiz.
Nice insanlar ki neşesiz,
Hayalsiz, hevessiz.
Ben yalnızlığı dev bir ocakta demliyorum,
Ne yazık ki çaydanlığım küçücük,
Ben yarınları bir bir yazıyorum,
Ne yazık ki mürekkebim bitik.
Dağları mı deliyorum uğruna,
Fark eder mi söylesene,
Kalabalıkta bağıramasam da,
Karanlıkta çağıramasam da,
Ortalıkta konuşamasam da,
Bal; kendini çok iyi bilir.
Benden bana kalan bir ben var,
İçinde bir umut kalmamış benden yana,
Benden bana kalan bir ben var,
Elde ne varsa almış benden bana.
Benim artık ne derdim var,
Benden bir ben geçti,
Bir ben ki; hayat dolu içinde,
Benden bir ben geçti,
Bir ben ki; tarifsiz bir biçimde.
Benden bir ben geçti,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!