İncitme gönül, incitme canları.
Anayı, babayı, yetimi, garibi.
Komşu olup, tuz isteyeni inciteme.
Ki Hak dostudur, bilmezsin incitme.
Belki içi figan dolu, gönlü yaralı canan.
Bir ah çeker ki özür dahi tartıya gelmez.
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta