Sen yeter ki kırılma, yalvarıp da onurum,
Ben içime ağlayıp, nasılsa avunurum.
Görmez olsaydı gözüm, sevmez olsaydım keşke,
Nerden düştü gönlüme, vefasız bilmiyorum.
31 Ekim 1984 – Çarşamba / Ankara
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




gönül bu be
yüreğin dert görmesin saygılarımla
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta