Üç günlük dünyada yaşamak için,
Bir ömrü sermişiz yoluna onun.
Bunca cevrü cefa acaba niçin?
Nokta koymalısın sonuna bunun.
Sade konup geçme değildir konu,
İnsan ömrü sabit, başı ve sonu.
Yaşayanlar oynar, seyreder onu,
Senaryosu hazır olan oyunun.
Hayıflanıp durur geçen her güne
Ölçülü ömürde ölçüsüzlük ne?
Böyle insan zulüm eder kendine
Nefsinin derdi mi her günki konun?
Hevese uygundur yaşamın kendi
Yaşama azmine hevestir dendi.
Böyle diye diye ne haklar yendi,
Hakları ödetir, işleyen kanun.
Yaşam anlamını bencile sorma,
Bir yanıt verse de kafanı yorma.
Durmuş oğlu asla yanında durma
Sonra aynı olur onunla sonun.
Kayıt Tarihi : 4.6.2023 23:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!